Fırlatıp atar bizi bu amansız fırtına
Bilinmez ki ne zaman neden nasıl nereye
Ayrılık vebalini yüklenmişsin sırtına
Beklersin ki konacak serçeler pencereye
Avuçlarımda kalmış yokluğunda hasretim
Pişmanlıklar içinde vicdanım yanar durur
Buğulu bakışlarla bağlandı basiretim
Akşam kızıllığında yüreğim kanar durur
Fermanımı yazmışsın inandım beyanına
Uzaklaştıkça senden müşküle gidiyorum
Sonumu bile bile varıyorum yanına
Rüzgârına kapıldım meçhule gidiyorum
Esmer bir hüzün doldu nemlendikçe gözlerim
Aklımda sen oldukça ruhum varmaz uykuya
Her akşam umutsuzca yollarını gözlerim
Geceler uzadıkça umutlar düştü suya
Ab-ı hayatı oldun gönlümün bilir misin?
Soluksuz gecelerin can veren nefesisin
Hala beklerim seni gel desem gelir misin?
Tükenmeyen aşkınla gönlümün tek sesisin
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 17:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!