Esmer Gülüşlüm Şiiri - Mehmet Akif Ardıç

/ sevgili dostum`a.../

I

esmer gülüşlüm
gezme bu yerlerde bu saray eski
avlanmış ceylanları bütün bir ömrün
eğlenme diyorsam elbet bir sebebi var
niçin nasıl gönül bilmez ki...

II

ülkesiz baharlar yetimi saçlarım
dizkapaklarımda titreyişi ölümün
bak 'gülgün'ün soldu esmer gülüşlüm
arsız hüzünler dudağı şiirler gibi.

okuma gözlerimi karanlıkta ne olur
karanlıklar yüreğimi bölüşür oldu

III

ödedim erken gelişini bir baharın
sana yorgun / bak / harfler bıraktım
üşürsün diye avuçlarımda
kırmızı açmayı son`dum çiçeklerden

IV

umarsız bu toprakta güneşi bekleyiş
çelmedi umudumu esmer gülüşlüm

V

azabın sararken eskimiş yüreğimi
eğlenme var git sen açtıgın ovalarda
yitik sarkılar besteler bu toprak
görme sakın solarken beni
uzanıp giderken acılarımla

VII

adımı şiirlerde arama
n'olur okuma karanlıkta gözlerimi
eğilip yamaçlarına eski bir su gibi
bak yandı damarlarım esmer gülüşlüm
unut ki dinsin bu gözyaşım
sancısı yüreklerimde bütün bir ömrün...