Bir çimdik kara çarşaf esmer ten
Bir karış çocuk sanki heykel beden
Kan damlar yüreğime batan siyah bukleden
Çektiğim yetmedi ayparlak kara gözlerden
Ne isterim güneş dururken zifir geceden
Başı dumanlı dağlar varken minik tepeden
Altın bilezik koldayken kara kelepçeden
Koşarken yeşil çimen, çıkmazken mavi denizden
Bıktım yüreğim senden, atarım can evimden
Kör olursun bazen, hep topaldın zaten
Yaşlandın artık düştün bak şimdi gözden
Gel beni dinle, kaçalım seninle bu izbe yerden
Gönül bu seni kaçıncı kovuşum, affedişim yeniden
Çaban nedir, tutsak olmadımki hiç ezelden
Bilirim seversin, anlarsın sevgiden, güzelden
Öğren artık gün, daha güzeldir kara geceden
1993
Erdoğan MertKayıt Tarihi : 27.8.2007 17:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlk aşkım, ceylan gözlü, minyon bir esmer, bu da onun tasviri idi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!