Esmer Şiiri - Turgay Kurtuluş

Gece olur karanlığa dalarsın, Bir esmer gül belirir ardında bakarsın. Esmer gülle sohbete dalarsın, Esmer güldür yaşam kaynağın. Denizin dalgaları çıkarır sesler, Ben duyarım ismini heceler Esmer olmak yakışmamıştı kimseye böyle Savururken saçlarını böyle güneşe. Günaydın yerinedir esmer gül sabahleyin, Bu gönül esmer sever neylesin Sabahında hüzünlensede yüreğim, Akşamında sanadır dönüşlerim. Sabah gülüşlerimi kaybettim nerdesin? Söyle bana şimdi neyleyim Banane diyorsun kendince Ben sensiz nasıl güleyim? Turgay Kurtuluş