Esme Şiiri - Hatice Ak

Beğendin mi yaptığını
Esme diyorum sana esme!
Çocukluğumdan hatırlarım
Bir esmeye başladınmı, günlerce sürerdin
Önüne kattığını sürükler
Sokakları bir güzel temizlerdin

Kimi zaman öfkene yenik düşüp
Meyve yüklü dallardan alırdınya hırsını
Düşmeye gör kenger dikenlerinin peşine
İyice zıvanadan çıkar, aklını zayederdin

Ama sıra servilere gelince sarmaş dolaş olur
Bir ritm tuttururdunuz kendi dilinizce hışır hışır
Sanki ninni söylerlerdiniz birbirinize
Kim bilir
Koyun koyuna uyurdunuz belki de geceler boyu

Sonra bir Yusufçuk kuşunun kanat sesleri duyulur
Yıldırım hızıyla Baykuş geçerdi ay aydınlığında
Yıldızlar kaçacak delik ararlardı ürkek bakışlarıyla
Biz bildiğimiz bütün duaları okur
Gecenin son bulmasını dilerdik korku nöbetlerinde

Bu sabah da esiyorsun ya, dur ne olur
Ne ocakta ateş, ne ateşte kül bıraktın
Esme....Bu Nasıl Esme, insaf et deli poyraz
Hem yüreğimi hem de bedenimi üşütme

25.04.2013