Esme badı saba Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Yine gün yükseldi, karşı tepeden,
Yapraklar sallandı, esen yellerden,
Misk amber gül koktu esen yellerden,
Esme bâd-ı sabâ, yar uyanmasın.

Gül koktu yar koktu esen yellerde,
Bir hasret hissettim, kokan güllerde,
Gün doğdu göründü bıçkın yerlerde,
Esme bâd-ı sabâ, yar uyanmasın.

Kalbimde dururdur, aşkın yarası,
Çekilmez bir dertmiş, hicran sevdası,
Dert verme eserken, sen dağ havası,
Esme bâd-ı sabâ, yar uyanmasın.

Yar düştü bir anda, neden aklıma,
Yar imden bir parça, kokan burnuma,
Ne oldu bir anda, bitmez sevdama,
Esme bâd-ı sabâ yar uyanmasın.

Esme bâd-ı sabâ, yar uyanmadan,
Girme pencereden, yarim kalmadan,
Saçlarda gezinme, bana sormadan,
Esme bâd-ı sabâ, yar uyanmasın.