Sende beni yüreğinde
Anarmısın sevda GÜLÜ
Ben aşığım desem sana
Kınarmısın sevda GÜLÜ
Gönül telin paslı gibi
Saçlarının bir teli yıldız kadar uzak dediler
Hiç dinlermi bu yürek varsın bir yıldız kadar uzak olsun
Aslında gözlerimin gördüğü o yıldız
Çok büyük bir yıldız
Kanun kural şu ki
Tam kapatıyorken gözlerimi sonsuzluğa
Ölüme yakın bir ses duydum
Sen miydin beni uyandıran
Sıcak ellerinle dokunan
Son dakikalarımda hayal görüyor gibiydim
Güldürmedin yüzümü acı dert verdin
İnsafsız taş kalpli sevgilim
Ben sensiz yaşayamam bırakma beni
Anlamıyorsun bu seven halimi
Nerde beni çağıran o sesin
Bir karanlık gecede
Alıpta götürse beni kuşlar
Kanatlarıyla mutluluğa bir yol açsalar
Beni uzaktan hasretten kurtarsalar
Bana mutluluğu sevgiyi anlatsalar
Eğer birgün öldüğümü duyarsan
Zahmet edipte cenazeme gelme yar
Nasıl öldü diye sorma kimseye
Hasretinden öldüğümü bilme yar
İmam ölüm namazımı kıldıysa
Hani hiç gitmeyecektin
Hani hep sevecektin
Biliyordum sonunda sende gidecektin
Bu gün olduğu gibi
Senden ayrılmayı ben istemedim
Kahrolası kader ayırdı bizi
Seni nasıl sevdiğimi sende bilirsin
Bizi bu hale koyan utansın
Sitem etme ne olur anla halimden
Sen orada ben burada böylemi olmalıydı
Seni sevdim diye ağlamammı gerekir
Seni özlüyorum diye kahrolmammı gerekir
Sen orda mutsuz ben burada umutsuz
Böylemi olmalıydı
Yine yanlızım sensiz ve çaresiz
Geçtim karanlık soğuk odama
Yaralı bir kuş gibi seni aramakta gözlerim
Gelde bitsin bu hasret canım askerim
Ağlayıp haykırdım kızdım kadere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!