Sevdamı hasretin şakaklarına
Dayayıp senden vazgeçebilirmiyim
Bilmiyorum...
Beni çılgın şairim deyip sevenim olmadı
Bütün şiirlerim hep sanaydı diyenimde olmadı
Gönül yandı
Kalemimde hiç durmadı hep yazdı
Gözyaşı yağmuru altında hücrelerim dağılırcasına ıslanıyorum dağılıyorum, imdat çığlıklarımı benden başka Rabbim duyuyor isyan değil bu bir çırpınış, son durağa geliyorum her seferinde bir türlü inemediğim kendimi her seferinde öldürdüğüm kader durağı. Dinmiyor yüreğimde sancı gözümde yaş, dayan diyor içimdeki ses hadi dayan..
Bağırsam feryadım duyulmaz
Gün kararır güneş batar
Sahillerki hüzün kokar
Dertlere salar benim sabahım
Hayat bu ya akıp gider
Biliyorum aslında sen hiç bir zaman gelmedin bana.
Duymuyorsun!
Gitme diyorum sana,gitme!
Çığlıklarım boğuluyor günün aydınlığında
Bül bül olsam konsam güle
Acı çekmezdim ölsem bile
Seni sevdiğimden beri
Hasrete mahkümum canım goncam
O gülüşün o sözlerin
Gidenin bir yolu olmalı
Birde bavulu
Yaşanmışlıkların kırıntılarını doldurmalı
Ardından savurmalı geçmişi yol boylarına
Bir daha hiç aynı izlerle yürümemeli
Gidenin kasveti vurur yas tutmuş duvarlarıma
Öyle bakma süzülmüş gözlerime
Binbir kadeh kıran ellerimin sarhoşudur bedenim
Her şeyin boş olduğu bu dünyada
Gözlerine baktığım gün
Peydah oldu dertlerim




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!