Göklerin marşı okunduğunda
Ulur köpekler göğe karşı
Ey insanın zamanla raksı!
Götür beni sonsuza
Bir akşam ezanıyla...
Bir karanfil susuzluğu çekiyor yüreğim
Mehtaplı gecenin altında gülümsüyorum
Kalbime işliyor gecenin sessizliği
Gonca gül usulca bekliyor yaşamayı
Bir dem ki zuhra uzak
Fecre yakın
Bir dem ki levn ü levn
Arz-ı endamda kevn
Hilkat perdesi bî-sükûn
Görür ânı dilhûn
“Ey yıldızlarla süslenmiş Gece!
Bulutlar üzülür hâline
Gün bitiminde
Ağlayarak gitti güneş evine
Nedir bu hüsran ey mahzun Gölge!
Yâd olmuş eller heyhat!
Gülü dikensiz mi sandın?
Yokuşmuş meğer hayat
Ölümü zulüm mü sandın?
Bir rüyanın fevkinde
Fevkalade bir gezegende
Yürüyordum durmadan
Ebediyet filizlerini görmek için
Sonsuzluk bahçesinde
Biraz seyrettikten sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!