Esma Şiiri - Veysel Şimşek

Sözde yaşlı kendisinden habersiz,
Söyler büyük dili yerli ve yersiz,
Yüzde altmış kurul rapor yetersiz,
Ne yapsın ne eylesin kıl oldu Esma.

Sakat değil sağlam doktordan tanı,
Yaşı yetmiş sekiz ilginç bir konu,
Esma şimdi ne olur Şemsi'nin sonu,
Şemsi hepten sana kul oldu Esma.

Görmez gözü gördü ufak rakamı,
Bilmem gerçekmiydi bilmem şakamı,
Esma diyor Şemsi bırak yakamı,
İsyanı ateşle kül oldu Esma.

Şemsi eli ile kazdı kuyuyu,
Nasıl gördün çizgi ile sayıyı,
Amaç bulmak iyilerden iyiyi,
Hastaneler sana yol oldu Esma.

Al sana araba Şemsi'yi bindir,
Bende evrak sende peşimde döndür,
Güler kıvrak kıvrak Esme ise şendir,
Üstümde gölgeli dal oldu Esma.

Sonuç yok olmadı Esma'nın işi,
İhtiyaç muhtaçlı bakım maaşı,
Esma diyor kopsun Şemsi'nin başı,
Çaresiz sitemkar kul oldu Esma.

Şemsi değil başımızda Şemsettin,
Veysel der ki; Neden ters yöne gittin,
Boyun eğdik bizi kula kul ettin,
Sebep Şemsi'deki dil oldu Esma.