Eskiyor her şey,
yitip gidiyor hiç bitmesin istediğin
mutluluklar.
Hızla geçiyor zaman,
sen hiç farkında olmadan.
Dün benim dediklerin,
bugün soluyor ellerinde,
kırdıkça dokunduğun her şeyi
üzülüyorsun.
Biz zamanki mutluluklarını
şimdi hüzne terk ediyorsun.
Gözlerinden dökemediğin her damla yaş kalbine sızıyor,
kalbin sızlıyor acılar içinde, ne çare!
Eskiyor her şey,
yitip gidiyor hiç bitmesin istediğin
mutluluklar.
İçinde “dur” deyip de durduramamanın korkusu,
cesaretin karanlığa elini uzatamayacak
kadar yitik,
yazı yazarken titreyen ellerini,
şimdi ısıtamayacak kadar soğuk tuttuğun eller,
tek kapısı yüreğinin kapalı!
Neydi aradığın?
Platonik bir aşk mı?
Yoksa mutlu olduğun bir anda
kendini kapının önünde bulmak mı?
Eskiyor her şey,
yitip gidiyor hiç bitmesin istediğin
mutluluklar.
Ben yitip gidiyorum
çocuğun elinden kaçırdığı balon gibi semaya,
başıboş!
İstemediğim bir son çağırıyor beni,
korkuyorum, karanlık her yer,
nerdeyim?
Elimi sıkı sıkı tut,
ve beni ona bırakma sevdiğim.
Kayıt Tarihi : 22.12.2006 11:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!