Eşyada renk solar, kalmaz hep yeni
Durup düşündün mü, neden eskiyor?
Bebeğin pürüzsüz, tazeyken teni
Zamanla yaşlanıp, beden eskiyor.
Sıradan geliyor; özelden beri
Sanki hep böyleymiş ezelden beri
Bir vakit cezbeden, güzelden beri
Cemalini gören dide'n eskiyor
Kabul etmesekte malesef böyle
Eskimeye çare varmıdır söyle
Karşısında naçar sessizce öyle
El pençe divane eden eskiyor
Kağıt üzerinde kalır satırlar
Yıkılır kırk yıllık büyük hatırlar
Kim bilir ne ara dönüp hatırlar
Kalanın kalbinde giden eskiyor
İlhami kendini yorma boşuna
Gitmese de sonuç nefsin hoşuna
Birgün ecel gelir çöker döşüne
Bil ki ömür denen vade'n eskiyor
Adem YAZAR
18/08/2018
Dide: Göz
Nefs: Ruh, gönül
Ecel: Ölüm
Döş: Göğüs
Kayıt Tarihi : 5.9.2019 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!