Eskiyi Düşündüm Şiiri - Hamiş Mustafa

Bir çocuk gördüm elinde sapan,
Ağaç dalından çatal yapan,
Ayaklarında çorabı olmayan,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

Kendimin çoçukluğu geldi gözüme,
Çalılar batardı yüzüme,
Yamalık yaparlardı elbiseme,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

Azzığıma ekmekten omaç konurdu,
Ağaçların altı çadırım olurdu,
Yanımda su testisi bulunurdu,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

Akşamın olmasını beklerdim,
Karanlık yollardan eve giderdim,
Evimizde yıyeçeğin olmadığını bilirdim,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

Dalardı gözlerim sonsuzlara,
Aç değilim derdim soranlara,
Kahır ederdim sabahlara,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm

Anam bilirdi çektiğim ızdırapları,
Babam çekerdi yoklukları,
Un yapmak için uğraşırdı buğdayları,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

Bayram gelir sevinirdik,
Eşin dostun getirdiğini yerdik,
Yırtık elbiseleri giyerdik,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

Tandırlarda açık ekmek yapılırdı,
Kokusu çevreye yayılırdı,
Pazlamalar bizlere dağıtılırdı,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

Mustafa o günlerini anlattı,
Arkasına dönüp geriye baktı,
İçindeki sızılar onu yaktı,
İçim sızlayıp eskiyi düşündüm.

25.06.2011