Ve sonra birdenbire kopuverdi.
Aniden hiç gereği yokken.
Bir daha nedense benzemedi.
Yaşadığımız günler.
Geride kalan günlere.
Hadi gidelim desek mutlu günlere.
Artık biz hep ortada kalandık.
Dedim ya, gereği yok.
O zaman tepeden tırnağa değiştik.
Şimdi sakin anlatıyorken buldun beni.
Bazı acıları yaşarken.
Kırk gece ağlamış lığım var benim.
Eğer yüzüme baksaydın.
Benim sana baktığım gibi.
Yaşamazdık hiçbir zaman bu felaketi.
İncinmeyesin diye yuttuğum kelimeleri.
Gördüm, yere dökülürken gayretli.
Kenan Gezici 04/02/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 5.2.2025 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!