Eskirken…
Eskirken bir gün daha yığın yığın olur hüzünlerim. Buruk tebessümlerle dolup taşan yüzümse, uzak durur aynaların yansıttıklarından.
Ardımıza bakacak cesaretimiz yokken, kaçmak isteriz adressiz zamanlara, bir başımıza.
Ah, şubat soğuğu içinde üşümüş hüzünlü ben, kırılganlığıma destek veren taraftar misali dalıp da unutuversem yaşamsal mecburiyetlerimi.
Ve uzak mesafeye alınmış biletle sığınsam bir kişilik koltuğa, sır olsam daha otobüs son durağına varmadan.
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
