yokluğa doğru eşkin bir at sırtında
gidiliyor
yarışır gibi yıldızlar
ve ateş böcekleri
güneşin yedi rengi ile ahenkli
yakamoz ışıklarıyla parlayan gözler
daha yalabık,daha renkli
yarınlar var,
bakılacak.
ertelemeden zamanı
yaşamın bamteline dokunabilmek
sığınabilmek,yeri geldiğinde
belki bir ana kucağı sıcaklığında
bir yâr
bir dost kucağı
aranacak.
her bakışı bir sevgi
her eli bir dost
her sesi bir umut düşünerek
tam varırken uçurumun karanlık bitimine
son bir çaba ile
bir dal aranır
tutunulacak.
sahnelenmiş bir oyunun son perdesinde
bir sitem
bir canhıraş ses duyulur
aranır suflör.
heyhat çok geç
kanatları yaralı serçelere
sığınak olmuyor artık ağaçlar
gölgesinde yatılır ancak.
hay-at eşkin gidiyor
son noktada
dizginler bırakılacak.
kutbo
ADANA.02.05.2009
Kayıt Tarihi : 26.10.2009 20:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!