Eskimiş Zaman Şiiri - Sinan Aydoğan

Çok vurdu beni zaman, hiç ölmedim
Çok çaldı benden, dirhem tükenmedim
Bozkıra bir damla yağmur yağsa
Sırılsıklam ıslanan benim
Karanlık üstünüze doğmasın diye…
Evet.! ben tek başıma devlerle güreştim
Almışım sırtıma yıldızları
Ardımdan gelir eskimiş zaman,
Geriye dönmem bundan gayrı
Yüküm ağır kafdağına giderim
Ben halimi bir tek göklere arz ederim

Kaderden korkup da geri dönmedim
Zamana teslim olmadım, bitmedim…
Ömürden verdim, ölümden geçtim
Onca nazlı çiçek içinde
Bilerek, isteyerek kardeleni seçtim
Çok vakit yendi beni zaman
Çullandı üstüme acımadan
Bildi ki bir tek ona mahkûmum
Dayan gözlerim dayan
Bu zamanın kıskacından elbet kurtulurum
Bıçaktan keskindir, çeliği deler dualarım
Bir çocukla güler, bir anneyle ağlarım
Kurtulmak elinden imkânsız derler, bilirim.!
Ben her sabah zamana inat yeniden dirilirim