Eskimiş Resimlerde Aşk Üşüyor

Dilinin o kıskanç yelesine tutunup
Bir düşün sıcacık yatağında
Seninle olmak vardı şimdi
Korkularla harmanlanmış vakitleri
Dizlerine yatırıp sevmek vardı

Madımak yangınların uzak köylerinde
Sızının kekre duvarlarına ayaz çökmüş
Yorgun gölgelerin kucaklaşması odada
Otobüsler tıklım tıklım özlemleri taşıyor
Her nefeste yaşanası onca coşku var

Unutulmuş girdaplar dönerken yüreklerde
Gün dönüyor, yalnız bir çığlık oluyor an
İnsanlar hoyrat saatler sağıyor gökyüzünden
İki gölge birbirine sokulmuş, vakit sonbahar
Merhabanın kaygılı ruletini çeviriyorlar aşkla
Sevincin çıplak yatağında çarşaf üşüyor

Kargaşalı bir yaşamın aşınmış tuşlarında aşk
Adam inadına aşka sevdalı, kadın adama
Yanıyor özlemli tenleri, tutuşuyor hayaller
Kavruk bir düşünüşün tahta sedirinde
Aşk ve özlemin hazin öyküsünü yazıyor.

En büyük düşünüşlerin an tepesindeyim
Avuçlarımda yalnız bir kelebek kelepçesi
Ruhumda geçmişimden kalma bir huzur
Sevinçler topluyor oyunlara aç çocuklar
Gözlerinde coşkulu bir muştu
Yüreklerinde bayramlık buhur

Eskimiş resimleri aşkın nicedir
Yar özlemin hazin yolcusu
Gönlünde asi bir kahır
Ne çok aşığım sevdaya oysa
Ne fark aradım onda, ne sabır
Sevda dedikleri şey
Yoklukla harmanlanan bir mahur