Eskiler ne güzel insandı .Komşuluk diye bir kavram vardı.Komşusu açken tok yatan olmazdı.
Mahallenin abileri mahallenin kızlarını koruyup kollardı,yan gözle bakmazdı.
İnternet falan yoktu.Erkekler kahvede,kadınlar kapı önlerinde sohbet ederdi.Genç kızlarla delikanlılar çeşme başında kaçamak buluşurdu.Kimse telefonuna kitlenip milletin karısına kızına mesaj atmazdı.
Mektup vardı.Aylarca yolu gözlenen postacılar en baba adamlardı.
Eskiden hatır gönül bilmek vardı.Kimse kimseye yamuk yapamazdı.
Ataya saygı vardı.Ailenin büyüğünün sözünden çıkılmazdı.
Takım elbiseli beyefendiler,döpiyesli hanımefendiler siyah beyaz resimlerdeki halleriyle bile şimdiki mankenlere fark atardı.
Huzurevi diye birşey yoktu.Aile büyükleri baş tacıydı.
Köylerde imece vardı.Gelenek ve göreneklerimize bağlılık vardı.
Erkeklerin kulakları küpesiz,kızların pantalonu deliksizdi.
“Seni seviyorum” dillere pelesenk olmayacak kutsallıktaydı.
Eskiler ne güzel insandı.
Gelecek nesiller çok çirkin olacak denseydi kimse inanmazdı.
Kayıt Tarihi : 14.6.2018 10:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk
