Eskiden yer yüzünde insanlar yaşıyormuş

Eskiden yer yüzünde insanlar yaşıyormuş
Vicdan denen bir cevher gönülde taşıyormuş
Yüzleri pırıl pırıl gözleri ışıyormuş
Fosiller haricinde onlardan iz kalmadı

Öyle diyor kazılar kitapları da varmış
Tatlı dille konuşan hitapları da varmış
Utanma duyguları hicapları da varmış
Görünenler maskedir gerçek bir yüz kalmadı

Kan damlar tırnakları yamyam ruhlu kasaplar
Mizan bozuk olunca yanlış olur hesaplar
Dedikodu, kılükal bozuluyor asaplar
Tartışma, kavga niza tatlı bir söz kalmadı

Allah korkusu kalkmış kul kula tapar olmuş
Eziyete uğrayan kötülük yapar olmuş
Çıkar için imandan islamdan kopar olmuş
Sağır, dilsiz kör olmuş görecek göz kalmadı

Vahşet, dehşet, katliam insanlık hitam buldu
Evlere ateş yağdı masum bebekler öldü
Yaşanacak yer değil dünya cehennem oldu
Mutluluktan eser yok hayatta haz kalmadı

Der Mikdati okuyun insanlık öyküsünü
İnanmıyor kaybetti hukuka saygısını
Tanımıyor bilmiyor merhamet duygusunu
Kalıp insana benzer içinde öz kalmadı