Sevdim en çok mavi gök yüzünü, bir de ağacı.
Bir sabah topraktan doğdum, büyüdüm denizde.
Kavruldum çokça yandım güneşin ateşinde.
Keşke bilseydim ve fakat ne güzel büyüdüğümü.
Burnum yerde olmasaydı, olasıydı belki görürdüm.
Geceyi gündüzü bilirdim başkada çarem yoktu.
İnsanlar yüzlerinden tanınırdı şimdi tanıyamıyorum.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta