Hayali Cihan Çağlar Şiiri - Mecit Aktürk

Bir davaya nefer iken bu handa
Zulme karşı çelik setten duvardık
Umutların tükendiği zor anda
Pes etmeyi acziyetten sayardık

Nefsimize layık görüp tasmayı
Düşünmezdik davamıza küsmeyi
Kastı yurdum olan dili kesmeyi
Halli vacip vasiyetten sayardık

Bir dava ki; bu sevdanın uğruna
Nice yiğit can taşıdı nârına
Kara toprak "sadık yâr"in bağrına
Yatmayı şan, meziyetten sayardık

Üzengisi terli iken kıratta
Akıncıma nevbahardı serhatta
Ölüm ödül, eşsiz tattı ve hatta
Bir vuslattı ve nimetten sayardık

Ülkümüzle uyumluyken her ilke
Mazluma yurt ve umuttu bu ülke
Ya toz görsek al sancakta, ya leke
Bir sebeb-i cinayetten sayardık

El Emîn tek rehber iken, din vaiz
Ne haram aş helaldi ne kin caiz
Bir zamanlar verilen her sözü biz
Ya yeminden ya senetten sayardık

Yoksul ile bölüşürken ekmeği
Düşünmezdik elimizi çekmeyi
Yüreklere ayrık otu ekmeyi
İhanetten ve zilletten sayardık

Esir edip tenimizde benliği
Abes ile kirletmezdik günlüğü
Değil dosta düşmanlara hinliği
Edepsizlik ve cinnetten sayardık

Tercih edip sonsuzluğu, ebedi
Kirletmezdik tenden içe mabedi
Suizana kapı açan sohbeti
Felaketten ve gıybetten sayardık

Dilimizde tesbih iken besmele
Rabıtamız sağlamdı Ol ism ile
Her çileyi hep layık-i veçhile
Şükre sebep ganimetten sayardık

Musalladan yükselen her vaazla
Yetinmeyi öğrenirdik en azla
Boşa geçen her bir ânı bir fazla;
Kaybı vahim vaziyetten sayardık

Zulmün seli aşmış ise çizmeyi
Zül bilirdik sırıtarak gezmeyi
Bir gönülü incitmeyi, üzmeyi
Ruhumuza eziyetten sayardık

Asra baktım mutsuz gördüm Ademi
Mazimizle kıyasladım bu demi
Ar etmeyi, edep, irfan, erdemi
Güzel haslet ve ziynetten sayardık