Eski taş büyük bir parıldayışla,
Ey güzel gözlüklü güneş;
Onu benim tutkularımın arasına,
Gözlerimin gözleri önüne fark ettirmeden koy!
Eski bir taş-geniş ormanlardan gelen bir geyik,
Ne hızlı geliş o,büyük bir özgürlük gelişi;
Geceler anlamaz o karışık rüzgarın arasında,
Dalgalan sen de ey taş!Şanlı bir hilal!
Ne parıldama ne parlayış!
Eski evine dönme zamanı.
Sen iyi bir kalple yeniden doğacaksın
Ve o kalple doldurulmuş bardaklar havada asılı!
İşte şimdi onlardan
Sadece beni dinle
Beni orada olduğum
İlk formda dile!
Kayıt Tarihi : 30.5.2019 19:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buse Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/30/eski-tas-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!