18 Temmuz 2005, İstanbul
kapaksız bir gargatın üstünden kafama
düşmüş hayat, topraklı yollara sapar
ve öyle bir akşamüstü hatırlarım, canım yanar
yekpare bir söğüdün sönük yapraklarında
sarılır yaprakları, zihin beş, on parça bir masada
delinmiş ellerin kanları yerlere damlar
ve gönül, dört bir yandan başkaldırdığında
varlık pullanır, dökülür, eski sunum tabaklarına. Sela
(canım, canım, canım, dökül tezgaha, dökül!
birleş ruhumla, ılık parçalara bölün.)
Kayıt Tarihi : 9.9.2024 15:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.