günler kış hüzün meyvesi ekşi mi ekşi
akıl gider eski şarkılara dalıp gider gözlerim
oturur düşünürüm kimbilir çocuk yüzünle
ağaçlara bakıp kırptığın kirpiklerinin tadını
unutmuşçasına attığım adımlarımda senin tazeliğin
uzak öykülerde solar içim kadehimde sıcaklığın uçarı
utanç içinde suya bıraktığım mektuplarda kül oldun
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
