Eski mi Yeni? Şiiri - Adnan Öner

Ben severdim eskiden bu şehri ayaklarımın altına almayı,saymadan demlikleri dumanında kaybolmayı,ince bir yorgan hayali bir sigara,bir de sisli sokak lambaları,caddeler bana aşina.Ben eskiden titremezdim bu kadar soğuktan,ellerim tutardı kağıdı kalemi,bir de şimdinin hayali ısıtırdı yüreğimi,ben eskiden eksik iken,kalabalık değilken hanem,duvarları rutubetli,dolapları kırık,ocağı çürümüş dört duvarlar arasında da seviyordum şimdiyi,evet ben eskiden iyi bilirdim yıllar sonra nasıl seveceğimi,bakarken bulutsuz gökyüzünde canlanırdı kucağımda çocuklar,okşarken saçlarını gülüşlerinde yağardı yağmurlar,ben eskiden çok iyi bilirdim sevmeyi,yanıbaşımda uyuyan kelimelerimi beklerdim şafağa kadar,olmayanı sevmekte üstüme yoktu eskiden,varlığı severdim yoklukta,olmayanı beklerdim kapısında güllerle,isimsiz serenatlar yazardım,yıldönümünde kutlardım yaşlılıklarımızı,ben eskiden ‘işte kurduğum hayalleri yaşıyorum’ diyeceğim zamanları yaşadığımı farkettim şimdilerde,hiç yaşayamadan. Şimdi daha da eskimeden sevmek istiyorum herşeyi,birer birer eksilmeden nefesler daha da sahiplenmek istiyorum umudu,evet olmayanların yükü ağır,kırıklığını tamir etmek mümkün olmayan hayallere veda edip sarılmak istiyorum sana,henüz gitmemişken birbirimizden,gitmemişken ruhumuz bedenlerimizden dokunmak istiyorum gözlerine,okşayıp saçlarını Seni Seviyorum demek istiyorum,hadi kalk bir kahve,uyandırmadan bir daha bu şehirdeki kimsesizliği,bozalım haykırarak sessizliğimizi,ben yine derim,hep dedim,hep diyeceğim seni sevdiğimi.