Eski Köyler Şiiri - Beşir Çiflik

Eski köylerde her şey köküne kadar doğaldı
Uğruna güreşler tertip edilen kızlar
Yüreğine methiyeler düzülen erkekler vardı
Kullananlar eşyalara bir ad
Hayvanlara adıyla birlikte lakap takardı
Mahsulleri bilek gücü türküleri umut yüklü
Hüznü ve sevinci birlikte yaşarlardı

Eski söylerde kuzular kurtlardan
Yetimler sırtı kalınlardan korkardı
Dededen oğula miras
Torunun devralacağı düşmanlıklar da vardı
Erkek çocuğu olmayan evlerde
Kan temizlemek içen erkek çocuğu doğardı

Eski köylerde gençlerin kalbi
Köy çeşmesinde atardı.
Kızların giysisi tiril tiril
Duyguları gözlerinden akardı
Siperlerde yatan erkekler
Paylarına düşeni toplardı

Bozbaşın içine on parmak dalar
Herkesin karnı doyardı
Gömleklerde içerdi ayranla dolu tası
Köy içinde buram buram tüterdi
Ketenin lavaşın hası

Çocuklar ördeklerle birlikte çimer
Kızlar kilimlerle birlikte kendini de yıkardı
Kullandıkça dere suyu daha duru akardı
Gölgesinde yemek yerdi kardeş ana ve bacı
Kuşları da beslerdi dut ve iğde ağacı

Önce umut terk etti eski köyleri
Sonra umutsuz kalan gençleri
Genç kızlar döner diye bir süre beklediler
Reklamlar ülkesine gelin gittiler
Bir anda şehirler kavruk yüzlerle doldu
İçlerinden birçoğu aydınlıkta kayboldu
Olan köylere oldu

Önce köy çeşmesi
Kızlarını beklemekten yoruldu
Dut ve iğde ağacı
Kuşlar bile dallarına konmayınca kurudu
Çocukların çimmediği derenin
Yatağına kum doldu
Kurtboğanın ağ kuzunun deli tayın
Çiftçekerin tüy keserin berkküreğin yerini
Birbirinin tıpkısı cinsler markalar aldı

Şimdi köylerde
Sımsıcak duyguları bağrında taşımaktan
Sıvaları dökülmüş bomboş evlerle
Yüreğinde kan davası yok olmuş
Birbirini gözyaşıyla mezara gömmek için
Ölümü bekleyen yaşlı insanlar kaldı

Binlerce köyler var uzaklarda
Yüreğimden çok uzaklarda
Hiçbiri benim değil