Eski günlerden yüreklere iz bırakan acıl ...

ESKİ GÜNLERDEN
YÜREKTE İZ BIRAKAN ACILARDAN
Dağların arkası yamaçtır
İncecik bir yol gider kenarlardan
Keçi yolu gibi
Kağnı arabasının geçeği genişlikte
İnişlidir, çıkışlıdır
Döner dağ eteklerinden
Bazen keçiler geçer,
Çoban keçilerini suya indirir
Bazen bir amca
Boz tepeden meşe odunu yüklemiştir
Eşeğine şehre inip
Satacaktır odun pazarında
Dönerken fakir fukara
Evinin ihtiyaçlarını alırlardı
Yamaçlardan dereler birleşir biri birine
Sular akar ığıl, ığıl dağlardan
Çaylar alt taraflarda coşarda, coşar…

Yollar dönemeçlidir
Bazen yokuştur
Yokuşun sonunda
Mala veriler kağnı arabalarına
Düzlüğe çıkan dönemeçli yolda
Koşulu hayvanlar dinlensin diye
O dönemecin görünmeyen tarafında
Pusu kurmuşlardı Mahmut’a
Kurşun yağdırmışlardı
Kanı akıyordu Sıçak daha….

Duyunca biz çocuklar koştuk
Anası, eşi ağlı yolardı Mahmut’tun başında
Mahmut’tum, Mahmut’tum diye
Dizlerini dövüyordu anası eşi
Bir küçük çocuk şaşkın telaş içinde
Hala merak ederim o çocuk acaba nerede
Kayayı kopartmıştı kurşunlar
Gözümle gördüm iz bırakmıştı kayaya….

Fehmi yiğit delikanlıydı
Uzun boylu pehlivandı
Akrabası bir bayana
Dağların arkasında tacizde bulunmuştu
Kötü niyetli eğri büğrü birisi
Fehmi onu yakalayıp bir güzel hap soruştu
Hısım akrabalarıyla
Biraz işkence ’den sonra serbest bırakmışlardı
Sohbetlerin koyulaştığı köy odası
Misafirhanesi dayalı döşeli odası
Atlarını eşeklerini bağlayacak ahırı vardı
Misafirler gelmişti
Fehmi yemek getirmiş misafirler servis yaptığı esnada
O eğri bürü karanlıkta saklamıştı kapı arkasına
Fırsat bulduğunda bıçağı acımadan saplamıştı karnına…

Doktorlar dağın arkasında
Köylü hazırladı kağnı arabasını
Yollar yokuş mandalar koşuldu çıkmışlardı yola
Dağların tepesine kağnı arabası tırmanacak
Sonra tepeden aşağı inecekler
Dağ yolları, inişli yokuşlu hendekler, sel akıntı yolları
İyice yaralı sarmıştı yollarda
Yetiştiremediler doktora
O yiğit insanı acı içinde
Gözyaşları arasında
Uğurlamışlardı sonsuzluğa
HALİL AYDIN (Sizden biri)