Eski günlerden Şiiri - Halil Aydın

ESKİ GÜNLERDEN
Bakma geriye dönüp, dönüp arkana
Dünyayı tersine çeviremezsin
Geçen yılları geri getiremesin
Geçti artık o yiğitlik, o güzellik
Yüzün çizik, çizik, kaşlar, saçlar ağarmış
Tek bir iz bile kalmamış eski günlerden
Tanıyamazlar seni eskiden bilenler,
Sen o musun diyenler olur,
Hayretle yüzüne bakanlar olur

Ömründen günler çalar yarınlar
Kalmaz o aşına yüzler
Telefonlar gelmez; eski dostlardan
Kardeşlerinden
Sen ararsan o telefonun numarasını
Ya kimseler cevap vermezler
Ya da o ses; bildik ses çıkmaz karşına

Bir zamanlar zevk alırlardı yaşamaktan
Evlerinde duramazlar çıkarlardı meydanlara
Dolaşırlardı sokaklar da, ya da kırlarda
Deniz kenarı su kenarlarında
Piknik yaparlardı doğanın güzellikleri arasında
Şarkılar türküler yayılırdı sonsuzluğa
Şimdi sessizliğe bürünmüşler
Gülücükler değişmiş yüzlerinde
Endişeler çökmüş yüreğine

Köprülerin altından çok sular akmış
Güneş çok kez doğup batmış
Kalanlar evlerine kapanmışlar
İlaç doktorlardan konuşurlar
Ağrı, sızı hastalıklarını anlatırlar
Geçmiş günlerde yaptıkları yanlışlıklarını,
Geçmiş günlerindeki başarılarını anlatır dururlar
Bir ooof çekip, yaşlandık artık deyip
Çaresiz gerçekleri kabul ederler..
HALİL AYDIN (Sizden biri) 01/05/15