ESKİ GÜNLERDEN;-2
Pencereden baktığında
Gözlerin gözlerimle çakışınca
Sanki içime bir sıcaklık doğardı
Görünce hemen uzaklaşırdın...
Bilirdim dedikodundan korkardın
Çocukluğumuzda beni sevdiğini bilirdim
Çimenlerin üstüne biz bez sererdik
Ekmekleri böler, böler kapardık..
Biri birimizin elini yakalardık
Ben kaptığımda sen hep elimi yakalardın
Uzun zaman elimi bırakmazdın
Küçük topumuzu hep bana atardın..
Büyüdük dedikodu dan korkardın
Artık ekmek kapmaca oyamıyorduk
Öğretmen okuluna giderken penceren baktın
Ben el salladım da pencereyi kapattın..
Yılar geçti İstanbul’da karşılaştım
Tesettüre bürünmüş, ayrı oturdular
Yalnız hal hatır sordu, çocukları sordu
Onda eski güzellik, bende o yakışıklık kalmamış
HALİL AYDIN (Sizden biri)
Kayıt Tarihi : 30.5.2023 16:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!