hayat bir cam kırığı gibi yere düşerken
bazı yüzler kan içinde kaldı ve unutuldu
çünkü zaten o camı kıranlar da onlardı
burnuma gelen çürük beynimin kokuları
düşünceye dolan ölüm korkuları onlardı
sevdalar gibi ölüm kalım savaşı verdiren
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'hayat bir cam kırığı gibi yere düşerken
bazı yüzler kan içinde kaldı ve unutuldu '
Geçmiş bazen kötü anılar içerir;kötü anılarsa hatırlanmak istenmez.Geçmiş bazen kanla dolu bir kadeh gibidir;içilesi gelmez.Geçmiş bazen korkunçtur;korku filimlerinden çıkma.Geçmiş bazen acı dostluklarla doludur;unutulmak istenir...Ama unutulmaz,sadece acı bir gülümseme bırakır dudaklarda pişmanlıklarıyla birlikte...Tebrik ediyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta