Birer, birer, geçip gitmekte yıllar,
Unuttu beni, dost bildiğim dostlar,
Unutmaz sanırdım, geçse de yıllar,
Unuttu beni, dost bildiğim dostlar.
Unutamaz sanırdım dost diyorken,
Hayâl olduk birden, yıllar geçerken,
Bir arayan soran, olur ’ mu derken,
Unuttu beni, dost bildiğim dostlar.
Ayrılık oldu, gönlüm hîcrân doldu,
Dostum bildiklerim, hep hayâl oldu,
Dost bildiğim dostlar, aramaz oldu,
Unuttu beni, dost bildiğim dostlar.
Sır paylaşırken, el olduk sonunda,
Pas tuttu gönül, hiç soranı yok' da
Dostken herkes ne oldu onlara da,
Unuttu beni, dost bildiğim dostlar.
Göçeriz dünyadan bir gün gelirde,
Halin ne soran yok, yıllar geçer de,
Dost bildiğim dostlar şimdi nerede
Unuttu beni, dost bildiğim dostlar.
A.Yüksel Şanlı er
16 Ocak 2010-01-16
Antalya.
Kayıt Tarihi : 16.1.2010 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.....İnsan oğlu sanır ki,kendine dotum diyeni hep dost kalacaktır halbuki bu devirde dost sadece menfaat için vardır menfaatı bittimi dosluk da biter ve sana dost olanlar unutur gider de. ...Sözüm hepsine değildir gerçek dostlar da vardır,onlar asla unutmaz onlar sağlıkta varlıkta yoklukta hastalıkta hep yanındadır bunlar istisna kişilerdir. ....Ama şiirinin konusu olan kahraman unutulmuştur,yıllar önce çevresinde dostum diye dolaşanlar kahramanın hastalanmasından ve yer değiştirmesinden sonra unutulmuş gitmiştir ki işte bu gibi dostlar sahte dostlardır ama iş işten geçmiştir.
Pas tuttu gönül, hiç soranı yok da
Dostken herkes, ne oldu onlara da,
Unuttu beni, dost bildiğim dostlar.
dostluğun değerini bilmeyen dostlarla dost olmuşuz bilmeden şimdi nerde herkes
KUTLARIM ÜSTADIM SEVGİLER SELAMLAR
NE MUTLU BEN TÜRKÜM DİYENLER grubuma gel
TÜM YORUMLAR (2)