Vaktin birinde zengin baba, helâlinden kazanır.
Yardım ederdi fakir’e iman üzere tanınır.
Göç zamanı geldiğini anlayınca, seslendi oğluna,
Oğlum! Yolculuğumun geldim sonuna,
Servetimi bıraktım sana dinle beni canla,
Öldüğümde cenazemi yıkayan Hocaya,
Söyle cenazemi tabuta koyduğunda.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




TEBRİK EDERİM TAMPUAN SAYGILAR
Hoş şiirinizi zevkle okudum Sayın Bulgu! Can-ı gönülden tam puan ile tebrikler ve listemde. Yüreğiniz dert görmesin, kaleminizden mürekkep eksilmesin.
etkileyici ... bu dünyada benim diyebileceğimiz iki şey ; iki metre beyaz kumaş bir de amel defteri...gerisi lafügüzaf...tebrik ediyorum.saygılarımla.
Mal sahibi, mülk sahibi
Hani bunun ilk sahibi..
Mal da yalan, mülk te yalan
Var biraz da sen oyalan...
Elbette dünya fani,kefene cep yapılmıyor,kalıcı olan yapılan hayır ve hasenattır.Yine güzel şiirinizde belirttiğiniz gibi,islamın güzel düsturudur:hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya,hemen ölecekmiş gibi ahirete..Şiir ibret verici.Yüreğe saygı.Tam puan ve tebrikler benden.............HŞT
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta