Eski Çamlar Bardak Oldu Şiiri - Nevzat D ...

Dokunan yanardı geçmiş zamanda,
Eski çamlar bardak oldu, su doldu.
Ne istese verilirdi her anda,
Şimdi kavuşmayan paralel oldu.

Beraber yüründü yağan yağmurda,
Mazlum boğulurdu malum çamurda.
Aynı maya vardı iki hamurda.
Fırınlar ortaktı, ekmekler boldu.

Ne olduysa oldu tılsım bozuldu,
Kalemler kırıldı, hüküm yazıldı.
Filler tepişirken çimler ezildi,
Ağaçlar kırıldı kökleri kaldı.

Dostları sarıyor öfkeyle keder,
Gurbette olanlar beddua eder.
Nice garibanlar olacak heder,
Yeni Türkiye’ye kıyamet geldi

Dumanlı dumanlı gülen yok şimdi,
Saman yollarını bilen yok şimdi.
Hizmet ışığına gelen yok şimdi,
Dönen kendisine bir ampul buldu.

Didik didik arıyorlar inleri,
Üçer beşer topluyorlar cinleri.
İnşallah suçsuzu yakmaz kinleri,
Günahkâr, dostunu günahkâr bildi.

Basiret bağlanır, liyakat yoksa,
Burun pislik koklar nereye soksa.
Çalışanlar açsa, çalanlar toksa,
Fırsat kollayanlar fütursuz çaldı.

Dinciler çareyi darbede gördü,
Ülkemiz kanlı bir arbede gördü.
Hurafe umudu türbede gördü,
Demokrasi seven, dinciye güldü.

Eski çamlar bardak oldu Nevzat’ım,
Yaşanandan kızarıyor suratım.
Hedefleri ıskalıyor bu atım,
Bumerang dönünce atanı deldi.