Sandık kokuları yayılırdı
Ve kuru sabun.
Gelin telleri çıkardı bir tomar.
Sarı papatyalar düşürürdü tozlarını
Kaneviçe işli bohçalarda.
Sararmış sayfalar
Öpülmeyi bekler dururdu.
Asık yüzlü aile büyüklerinin
Resimleri de fırlardı ahşaptan.
En alta itilirdi onlar çarçabuk...
Kesik kesik bakardı gözlerin.
İz bırakırdı.
Donmaksa...
Eski bir nehir gibi bize yakışmazdı.
Ve sen,bir çığlık gibi kalıveriyorsun
Gözlerimin ara sıra sorduğu soruların arasında.
İçinde yalnız,kaybetme korkusu kalacak her şeyi.
Ve bütün güzel şeyleri
Yalnız benimle paylaşma isteği.
(İst/1993)
Işıl BaşkalemKayıt Tarihi : 27.9.2012 16:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İz bırakırdı.
Donmaksa...
Eski bir nehir gibi bize yakışmazdı.
Begeniyle okudum
ilginç bir konu..vede şiir güzel
taaa yıllara götürdü ..
tebrikler efendim..
saygılarımı arz ettim
TÜM YORUMLAR (6)