01.03.2001 elbistan/kahramanmaraş
Ben ben değilim bu şehirde herkese birşey oldum da bir ben olamadım. Işine gelene ahbap , çıkarı olana kardeş , derdi olana durak, geçici bir liman. Menfaat kokuyor bu şehrin havası ,bitki örtüsü ise çıkar. Başka diyarda bulurum belki kedimi ,beni ben olduğum icin tanıyan arkadaşlarım olur belki gülüşlerimden kötü olduğumu anlayan dostlarım...
Eski bir köyde yaşamak isterdim, hâl hatır dosluk bilinen bir zamanda gülüşlerin samimi olduğu selam sabahın sıcaklığı. Çokta birşey değil aslında isteğim bir sobanın üzerinde çayımız tütse etrafinda cevrelensek dost meclisimizi kursak teknolojiden ırak...
Uzun lafın kısası;Hayallerimiz gerçek olmayacak kadar guzel işte...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta