Eski bir dosta... Şiiri - Mehmet Sarıkaya

Bir yolun sonuydu bu hüzünlü bir yolun sonu;
Sanki bitmez tükenmez dertlerle örülüydü,
Kahırdı göğüslenecek bu yolun sonunda olmayan,
Umduğum mutluluktu;
Karşılaştığım ise mutsuzluğun ta kendisi! ..
Hey! kader yine örüyor ağlarını... ne yapabiliriz ki?
Dinle! yine hicran makamında bir şarkı! ..

Şimdi bir buseden başka ve bir vedadan başka;
Ve sözsüz hecelerden başka hiç birşey kalmayacak bu sevda adına! ..
Söyleyecek yığınlarca sözümüzde olsa,
Sevdamız yüreğimizde uhde olarak da kalsa,
Dünya yıkılmadıktan sonra sen yine de aldırma!
Nasılsa bir başka güne uyandığında;
Yine bir adamı seveceksin, belkide benden fazla!

Yaşam sevincin sevdirecek sana benden başkasını ve ya başkalarını...
Ve en kötüsüde sen başkasında;
Ve ya başkalarında bir müddet beni arayacaksın ancak bulamayacaksın...
Ve belkide bunun için ağlamaklı olacaksın...
Hey! bırak ağlamayı!
Ne onlar benim gibi olabilir ne de ben onlar gibi!
Lütfen bırak sen beni bir başkasında aramayı!
Anla! benden sana fayda yok...
Bak! ben aramıyorum seni!
Sadece eski bir dostu yad eder gibi vefayla anıyorum seni!
Ve istiyorum ki sen de an beni, benim seni andığım gibi!
Ve gülümse hayata!
Ve beni bir başkasında aramadan sev seni kalpten seveni!
Ve o an erişeçeksin mutluluk denen duyguya!
Ve ben o an şükredeceğim Tanrı`ya!
Ve eski bir dosta gönderir gibi bir tebrik kartı benden sana;
Not: Mutluluklar dilerim sonu olmayan sevda yolunda!

11.12.2004
00:10
Cmt.