Eski Bir Borç Şiiri - Nesrin Olcay

Eskiden,çok eskiden şair bir genç vardı.
Aşıktı,toydu,utangaçtı,
Köy delikanlısıydı,kasabalı kıza aşıktı.
Kız şıktı,güzel ve havalı,

Ne kadar da faklıydı köydeki kızlardan.
Boyalıydı,dudakları,tırnakları.gözleri,
Süzüle süzüle yürür,saçları da sanki dansederdi.
Geçtikten sonra kokusu kalırdı ardından.

Birlikte çalışırlardı.
Kız havalı ya O'na aldırmazdı.
Aşıktı bizimki,hem de deliler gibi.
Sandalyesine bırakırdı her sabah,akşamdan yazdığı şiiri.

İlk şiirde kız şaşırdı,okudu,etrafına bakındı.
Gizli bir hayran....Gururu okşandı.
Sonra her gün okuduğu bu şiirlere alıştı.
Arkadaşlarıyla da paylaştı,eh azıcık da hoşlandı.

Doğrusu güzel şiirlerdi.
Bir hayal,bir prenses,bir peri...
Harika şeyler söylüyordu,gizemli şairi.
Kız kapıldı bu sözlere,yaşı henüz onyedi.

Kendince uygun bir zamanda,çekti kızı bir kenara,
Aşkını açıkladı.
Kız şaşırdı,bocaladı,ela gözleri biran bulutlandı.
Başını öne eğip''Peki''diye fısıldadı.Ah keşke başkası olsaydı.

Sonraki günler çocuk anlattı,kız dinledi.
Şiirler bitmiş,gerçekle yüzyüzeydi.
''Ben köyde yapamam.''demeye çalıştı.
Çocuk çok üzüldü.''Köylü olmak günah mı? ''

Her gün ağladı,sözünden cayamadı.
Şiirler hoştu ama,gerçekler faklıydı.
Dualar etti her gece,bir mucize gerçekleşse,
Kırmadan,üzmeden bu iş bir bitiverse.

Sevilmek çok güzel,ama sevmek de gerek.
Ne kadar uğraşsa da sevmedi,sevemeyecek.
Aşkla bakan yeşil gözler,o güzelim hoş sözler,
Bir ömür nasıl geçecek,çevresine ne diyecek?

Sonra bir gün babasıyla çıkageldi,cananını görsün diye.
Kız çok heyecanlandı.Çantasından sigarasını çıkardı.
Çakmağını çakamadan,adam yerinden fırladı.
Bu kız onlara yaramazdı.Hem süslü boyalı,hem de çok utanmazdı.

Günlerce göremedi,bir haber de alamadı.
Çok şaşkındı,insan sevdiğini aramaz mıydı?
En azından bir açıklama yapmaz mıydı?
Bu nasıl aşktı? Gururu incindi,kırıldı.

Aşık şair hiç gelmedi,ama haberleri geldi.
Önce işi terketti,sonra askere gitti.
''Evlendi''dediler,iki yıl sonra.
''Senin adını koydu kızına.''

Aşık olduğu bir gençle evlendi küçük kız.
Değiştirmeye çalışmadan olduğu gibi seven.
O yazdı sevdiğine aşk dolu şiirler.Birlikte okuyup gülüştüler.
İçi burkuldu kızın artık kendisiydi çok seven.

Yıllar sonra bir gün her nasılsa
O'nu gördü eski resimler arasında.
Soluk renksiz bir resim.''Bana borcun var senin.'dedi.
Bu şiirle ödenir mi bedeli o güzel şiirlerin.

Olmadı,.olamadı...
O satırlarda aşk,hayranlık,tutku vardı.
Oysa bu ruhsuz dizeler zorlamayla yazıldı.
Teşekkür etmekti amacı,ne yazık ki yapamadı. l