Eski Adresler Yorgunu Şiiri - Kağan İşçen

ağaçlar söz dinlemez seni görünce
rüzgarla oynaşmak görevini saçların yüklenir
içime çektiğim havayla kirlenir sanki dünyam
isterim içimde kokun kalsın

dokunduğun herşeye ben de dokunmak istiyorum
duyduğun her sesi duymak
gördüğün herşeyi ben de görmek
içtiğin her sudan ben de içmek
eşi benzeri olmayan bir paylaşmak olsun isterim
aramızdaki bu gül yorumu

üşüyorum
üzerime seni düşlemeyi almalıyım
ve izini sürmeliyim sevdamızın
çocuk ağlayışlarla bir ömür geçmez biliyorsun
uzun cadde zamanlarımızı yedik bitirdik
güneşli balkon günlerimizin
ayrıntılı özlemlerini kendimiz gibi yaşayamaz olduk
isterim içimizde birlikte unutmak kalsın
yalan yanlış gelişi güzel tüm acıları

bana inanmıyorsun
yalan bir inanmamak bu
içinde inanmak istemeyi barındıran
aklınsıra gözlerimin sana eksiksiz bakışını
hor görüyorsun
beni kendine fazla gördüğünü
bir türlü itiraf edemiyorsun
kendini reddetmenin en kötü yolu olmalı bu
ve uzakta olan ne varsa niçin sensin
ve niçin yakınlarım tümden ayrılık
acelem yok
kabul...zamanı sen belirle
yeter ki aşkı ben belirleyeyim
isterim aklında bana inanmaklar olsun
eski adresler yorgunuyum
kaybolabilirim...