Eskiden eski bir yalnızlık senfonisi.
Hani dinlemesen yok olur hayallerim.
Eskidir eskicinin almadığı bir eski.
Hep kara yazılmıştır benim kaderim.
Umutlar incir ağaçlarında çürür gider.
Daha cemre düşmeden toprağa kış gelir.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta