Yalanı esirge dilinden,
Günü gelir çıkar ortaya.
Ortaya çıkmasından korkuyorsan sadece,
O, yücesidir kainatın bilir; söyleme.
Kim vardır ki yalanı ile övünen,
Üç vakte kadar bilinmesin.
O, görür ve tövbe bekler,
Pişmanlık yaşamayan bu yola girmesin.
Dilin damağa değişinden bilinir,
Zannedersin ki herkesten gizlidir.
Gören göz, lafın aslını bilir,
Yüzüne vurmadı diye sevinme.
Muhayyel Gizliay
Kayıt Tarihi : 16.11.2025 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!