Esir Şiiri - Vural Çeliker

Yağmurun yaprakları yakasından silkelediği bir geceydi..
Ansızın gelmiştin..
Dudaklarında kuruluk, yüzünde ince bir tebessüm vardı..
Parmak uçlarında kurumuş bir aşkın son demleri..
Ve kafanda unutamamanın kanlı matemi..
Kendini bir kenarda mı ne bulmuşsun, atılmışsın..
Falına bakılıp atılan çıplak papatya!
Elleri hala kalbinde çivili; sıksa kalbini sarılacaksın, biliyorum..
Kalbin esaretin kucağında yaşayadursun, gözlerin özgürlükle yarışa, elinde çapası kendine liman araya..
Bırak kalbin ağlasın, aman kimse duymasın..
Ellerin yüreğinde, yüreğin O'nda, elin O'nda...
Ama ebe sensin, aşk için sütten de olsan ebe sensin..
Hadi şimdi git, git ara O'nu..
Her nekadar elleri yüreğinde de olsa, yüreği senden uzakta..
Hadi git, yüreğinin sesini dinlemeden git..
Rüzgar her zaman arkanda, yağmur çatında olsun..

(09-08-2001/Bandırma)