Vardım ki kapanmış eski kapılar
Toprağa gömülmüş viran yapılar
Elin rüzgarından üşümedim de
Gül yaprağı esintisi, diken
yaralar da yaralar
Sordum ki nerede o eski dostlar
Yaprağa sarılmış içten acılar
Selin akışından korkmadım ama
Dere kenarında su birikintisi
kokar da kokar
Öldüm ki ne varmış geriye kalan
Yalanmış dünyanın hâlidir yalan
Telin efkarından gönüle dalan
Toz toprak nefessiz
candır o çıkan
Danışmazam artık kimseye fikir
Döndüm sağa sola eyledim zikir
Yolun etrafında dolaşıp dursam
Yazdan da kıştan da
bıkar fukara
umarsız tumansız kaçar da kaçar
Bülent Öntaş, 14/11/2025
Kayıt Tarihi : 29.11.2025 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!