Mücadele yaşam biçimidir ve insanlar cesursa mücadele ederler.Sinmek kabullenmek şiddeti yaşamak adına bir insana yakışmaz.Esaret altında kalan ulusların camilerinde cuma namazı kılınmaz.Şiddetin en yoğun yaşandığı yer savaştır cephedir.Orada ölmemek için öldürmek zorundasındır.Oysa orada bile kurallar vardır.kadın, çocuk ve yaşlılara şiddet uygulanmaz.Mertçedir savaş bile olsa mücadele.Sen kadın, çocuk ve yaşlıysan bunların getirdiği haklara sahipsin demektir.Sinmek ve şiddeti kabullenmek insana yakışmaz.Yüreğindeki korkular güne gelir sevgiyi siler.
Korku ve nefret en garip duygudur.Bunu zamanla anlar insan daha acısı ise karşındaki insanın vahşileşmesini sadece seyredebilmektir.Canavarlaşmış sevgi yoksunu birini bir birey olarak seyredebilmek sana acı verir.Ama yapabileceklerimiz sınırlıdır.Oysa o bir kadındır annedir, duyguları ile yaşamaktadır.Kırılan gururu onu hayattan kopartmaktadır an be an.Bir erkek olarak gücüme gidiyor hergün şiddete uğramış bir kadını görmek birşeyler yapmam gerektiğini söylüyor bana
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
