Gecenin rengi içimde dolaşan,
Benliğim oyunda..
Yaşam mı elimi kolumu bağlayan..
Sınırsız özlemler,arzular dipsiz,
Bu şehirde de
Ne yeşil daha yeşil
Ne yakamoz dalgalıdır deniz
Her sabah gene aç sarı beniz
uyanıverir soğukla çocuklar
gün doğmadan yola koyulur
Neden susarim böyle zamanlarda
Korkar miyim kendimden..
Çekilir tüm hücrelerim,bosaliverir içim..
Çaresiz dururum,dururum sadece..
Durdurmak zamani,
Silivermek önceki ani..
Bir gün yola çıktığımda sonsuzluğa
Ardımdan ağlamayın
Bir zerre yaş eksilmesin gözlerinizden
Ve iç çekip ardımdan sakın
Sakın bakmayın
Sen gittin ya,
Asılı kaldı,
Elveda mı,sevda mı,anlayamadığım sesin..
Duvarda çivili,
Mavi desem değil,mum alevi dibi gözlerin..
Ne zaman otursam rakı sofrasına,
Ne zaman..
İlk sol sesin de baş köşemde sen..
Hüzzam şarkılar mı yoksa çağıran seni..
Kaç yıl oldu,nerede,kimdin unuttum..
İlk demde neden gelirsin ki..
İki sevdalının kavgası düşer aklıma
Ne zaman yağmur yağsa
Uzakta yoksun bir çocuğun bisiklete özlemi gelir
Buruverir içimi
Bir annenin evladından kopuşu
yaş olur gözlerimde
bir yıldız kayıverse aniden
yada dört yapraklı yoncam olsa
bir dilek tutuversem bu gece
tükenmeyen umutlarım olsa
dağıtıversem tüm çocuklara
Anla isterim beni
Ondandır basit seçmem kelimeleri
Dolandırmadan
‘’seni seviyorum’’ demem
Kor düşer yüreğime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!