Unutamıyorum hastalığın beyne sıçradığı anı duyunca içeri girdin
Ne kadar üzüldün bilmiyorum ama bunu bana hissetirmedin
Ondan sonra sonsözün şu oldu Allah'tan gellene ne denir bilmedin
Çekilecek ne varsa onuda çeker yeneriz diye serinlik vermiştin
Çok geçmedi bu mikrop üç veya beş saat sonra hissettirdi
Dilin durmaya başladı,kafanı dik tutamadın,hatta göremedi
Çok acılar çektin bütün bunları bize hiç mi hiç aktaramadı
Ölene kadarda öylece bu sır seninle birlikte toprağa bırakdı
Çok direndin yaşama dönmek için aşkın sevgin yeterdi
On iş günü radyoterapi gördün biraz kendine geli verdi
İyileşecek dendi diğer tedaviler başladı vücut pes etti
Biz evde bakacaktık hastahane mikrobu onu yedi bitirdi
24.04.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 17:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşim son anda hastahane mikrobu kaparak öldü kanseri yenmişti.Doktorların umutsuz bakışı onun direncini kaybettirdi İşte ankara tıp umut derken umutsuzluk kapısı oluverdi
TÜM YORUMLAR (1)