sayısını bile hatırlamadığım bu filmlerin
yine aynı figüranıyım...
ağlatmakla görevli,
hep hatırladığın siyah beyaz bir anıyım.
belki dudaklarının tadıyım
belki vedalarının adresi..
yüreğin;
bileklerden kesilmiş ellerimin altın kafesi
belki canı sıkılan sevmelerinin bir anlık hevesiydim
belki de giderken çektiğin o kapının eşikteki sesi...
Kayıt Tarihi : 7.4.2008 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!