Eshabil Kel Şiirleri - Şair Eshabil Kel

Gül değmesin ellerine,gül kokarlar sonra,
Düşme içine yalnızlığın
Sel olup çağlama,fırtına olup esme hayatımda

Sözüm o’na söyleme dostluk şarkıları
Yalan olduğunu bile bile

Her hasret yeni bir aşka kadarmış
Sonra bir kaç kez sılansa da kirpiklerimiz
Yeni sevdamıza eski sevdamızdan asla bahsetmiyoruz
Yani gülüp geçiyoruz
Ama eski sevdamız
Yüreğimizde herdem yeni ateşler salıyor

Bu bahar,ayrılıklara gebe olsa gerek,
Bütün kelimelerde isyan,telaş ve yorgunluk;
Güzelim kuş sesleri,bahar çiçekleri,
Derken; eğlenmeye başlıyor karşım da şeytan
Engerek çiyanı gibi! ! !

Hadi ansızın gel!
Sessizce yaklaş arkamdan,
Ve gözlerimi kapa.
Fısıldar gibi kulağıma,
Ben kimim de?

:)
! ! ! ! ! ! ! !
bir gülüş,,
bir gülüşü
bir gülüşün,
bir gülüşündü,

Bir boşluk çıkagelir yanınsıra,
Gölge mi,hayal mi bilemezsin.
Kim bu der durursu, kendi kendine,
Ama istesende göremezsin!

Kuru yapraklara gider mavi gözlerin,

Artık söyleyeceğim hiç bir şey yok,
Yıldızları bırakıyorum sana birtek
Tüm yalan ve ihanetleri
Ben yüklenip gidiyorum işte
Daimi isteğinde bu değilmiydi zaten
Yalan söylemiyorum sana

Bekleyin beni gelirim bir gün
Sıcak çayların buğusunda
Denizden yeni çıkmış istavrit misali
Bir elimde kuru yaprak,diğerinde güneş

Ay ışığını omzuma alırda gelirim bir gün

Şafak vakti bir çocuk çığlıklarla uyanır,
Gözünde akmayan iki damlacık yaş vardır,
Namerd ayaklar bir sabah kapıya dayanır
Şafak vakti bir çocuk çığlıklarla uyanır,

Annesini arar mahmur gözlerle,

Herşey ufak bir dalgayla başladı,
Ufak bir maviyle....
Sakin ve gökyüzü maviliğiyle,
Demem o ki gözlerin,
Akdeniz,akdeniz mavisi
Yarınların umut dağlar sevda yüklü