Eser Kalmamis Şiiri - Mustafa Çoban 4

Gönül bağı hazan olmus
Bülbül den eser kalmamış
Solmuş baharı gönlümün
Gülünden eser kalmamış
*
Aha düşürür acılar
Aşk ilinin gulu solmuş
Esmez olmus aşk rüzgarım
Yelinden eder kalmamış
*
Beni kınamasın dostlar
Dürülmüş altımdan postlar
Yazım gitmiş gelmiş kışlar
Har’ın dan eser kalmamış
*
Leyla gitmiş .can ten kusler
Dilinden eser galmamış..
Ruya bitmiş bitmiş düşler
Gönülden eser kalmamış
*
Boyle benim bahtı karam
Şifa bulmaz gönül yaram
Ugruna ölüp gittiğim
Gülüm den eser kalmamiş
*
Bir biçare kul olmuşum
Ahiyla hasta olmuşum
Ben gönülden de olmuşum
Sırrım dan eser kalmamış ey
*
Gör yüzümün horlugunu
Tadan bilir zorluğunu
Nefsin mekri oyununu
Nurum dan eser kalmamış
*
Akil boştur işim yaştır
Halim yaman sinem taştır
Yenildim yasam savaştır
Gücüm den eser kalmamış
*
Şimdi zamani efkarın
Sahibi küsmüş etvarin
Kırılmış gönlü piranin
Hatir dan eser galmamış
*
Donuyor basta belalar
Zindana dönmüş dünyalar
Kabus olmus tüm geceler
Huzurdan eser kalmamış
*
Gönül deli divane dir
Ask elinde avare dir
Mustafa bir biçare dir
Halin dan eser kalmamis

Mustafa Çoban...