Esen bir rüzgar izi kaldı sokakta,
Hatıralar içinde, beyaz bir nokta.
Kıvrım, kıvrım bir yoldan inivermiştim,
Elimde bir deste sümbül dermiştim.
Gönlümde nakış, nakış, sevincin süsü,
Dilimde, çiğdem, lale, sümbül türküsü,
Çevremde yalnızlık, suskun ağaçlar,
Keder ırmağından kaynayan yaşlar.
Dereler, tepeler, zorlu yokuşlar,
Yuvasından mahzun ötüşen kuşlar.
Yalnızlığa meftun, bir halim vardı,
Yüreğim, ufalmış nokta kadardı.
Sevinirim olmadıysam bir başağrısı,
Bir hatıra bir anı tatlı bir sızı,
Dert küpünün derdi, kabı taşınca,
Unuturmu sizi dağı aşınca.
Bir yol gözükmüştü yokuş aşağı,
Veda salındaydı kader ırmağı.
Bizde olduk, kerevette bir masal,
Sokul gönlüm kayıplara hoşça kal.
Kayıt Tarihi : 3.3.2005 08:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Liman](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/03/esen-bir-ruzgar-izi.jpg)
izi barındıran durun adımlarındaki yalnızlık ama gören/okuyan bir ruhun yalnızlığı ne kadar yalnızlıktır...
saygıyla...
TÜM YORUMLAR (1)